Często pojawia się wątpliwość czy umowa zawarta pomiędzy spółką a jej wspólnikiem nie narusza zakazu zawierania umów samemu z sobą (art. 108 k.c.) bądź też jakie wywołuje skutki podatkowe.
Jeśli chodzi o spółki kapitałowe, które posiadają osobowość prawna, to jeśli tylko dany wspólnik nie jest członkiem zarządu tej spółki nie ma problemu, czynność taka jest dopuszczalna. Jeśli natomiast spółka kapitałowa chce dokonać czynnosci prawnej z wspólnikiem będącym jednocześnie członkiem jej zarządu w grę wejdzie konieczność powołania pełnomocnika dla spółki lub reprezentacja przez radę nadzorczą.
W spółkach osobowych opisanych w KSH problem jawi się już nieco inaczej. Spotkać się można z różnymi interpretacjami, zwłaszcza w przypadku gdy umowę zawiera z 1 strony wspólnik mający prawo samodzielnej reprezentacji spółki a z drugiej ten sam wspólnik jako osoba fizyczna lub jednoosobowy podmiot gospodarczy. Wówczas najczęściej także w grę wchodzi powołanie pełnomocnika dla spółki. Większość interpretacji jednak nakazuje traktowanie spółki handlowej osobowej jako osobnego podmiotu i dopuszcza umowy z wspólnikiem tejże spółki po 2 stronie.
Problemem jest spółka cywilna, która nie jest ułomną osobą prawną. Wówczas wspólnika w S.C. powinien reprezentować pełnomocnik (może nim być drugi wspólnik). Natomiast wątpliwości urzędów skarbowych rodzi uznawanie za koszt np. kosztów wynajmu lokalu od jednego ze wspólników.
