Bardzo ciekawy kazus rozstrzygnął ostatnio Sąd Okręgowy w Szczecinie (II Cz 322/14 – jako podaje „Dziennik Gazeta Prawna”). Sprawa wydaje się prawnikom oczywista, a jednak pochylały się nad tym II instancje. Otóż przedsiębiorca posiadający długi był obiektem zainteresowania pewnego komornika toczącego przeciwko przedsiębiorcy kilka egzekucji. Komornik bardzo aktywnie poszukiwał majątku owego przedsiębiorcy i zajął spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, w którym zarejestrowana była firma dłużnika. Skargę na tą czynność wniosła małżonka, gdyż prawo to należało do majątku wspólnego małżonków i służyło wyłącznie zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych założonej przez małżonków rodziny. Skarga okazała się oczywiście słuszna, choć komornik argumentował, iż skoro jest podana jako siedziba firmy, to wchodzi w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 [1] kc, a on nie ma obowiązku sprawdzania ewidencji środków trwałych. Sąd Rejonowy w Gryfinie stwierdził, że adres zamieszkania przedsiębiorcy oraz adres, pod którym jest wykonywana działalność gospodarcza są elementami obowiązkowymi przy wpisie do rejestru, lecz: „wpis ten nie może jednak sam w sobie oznaczać iż lokal mieszkalny pod tym adresem stanowi element zorganizowanej funkcjonalnie całości służącej do prowadzenia działalności gospodarczej, a więc ze jest składnikiem przedsiębiorstwa dłużnika. Pojęcia: miejsce wykonywania działalności oraz przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 [1] k.c. nie są tożsame. Fakt, iż zazwyczaj jest tak, że miejscem wykonywania działalności gospodarczej bywa nieruchomość stanowiąca składnik przedsiębiorstwa nie oznacza, ze pomiędzy oboma powyższymi pojęciami należy postawić znak równości„.
Sąd Okręgowy w Szczecinie w pełni podtrzymał ten wyrok podając: „Nie można założyć, że każde przedsiębiorstwo musi ze swej istoty posiadać biuro i wyodrębniony w tym celu lokal. Co więcej całokształt okoliczności sprawy wskazuje, ze przedmiotowy lokal co do wyposażenia i przeznaczenia posiada charakter typowo mieszkalny i w ten sposób był i jest wykorzystywany przez rodzinę dłużnika”.
